Huis aan je neus voorbij

Artikel van 27-02-2017 door Anneke Ranzato

Er kunnen allerlei redenen zijn om te willen verhuizen. Ik kon er wel een paar bedenken. Niet dat we nou zo slecht wonen - welnee! We hoeven hier ook zeker niet per se weg, maar het idee van verhuizen naar de gemeente waar mijn oudste nu op de middelbare school zit leek me wel wat. Voor hem fijn en ik ben al langer verliefd op dat stadje. Bovendien zou verhuizen betekenen dat we onze hypotheek met 'hoge rente' boetevrij kwijt zijn en tegen een veel lagere hypotheekrente onze nieuwe hypotheek kunnen afsluiten. Kortom: ik ging gewoon eens rondkijken.

Binnen no-time de ideale woning

Dat zul je altijd zien: binnen no-time vond ik de ideale woning op Funda. Net wat groter dan ons huidige huis, heerlijk gelegen, goed onderhouden en vrijwel geen werk nodig om erin te trekken. Past precies bij ons. Bij mijn eerste contact met de makelaar gaf ik al aan: mijn man start volgende maand in een nieuwe baan dus we kunnen niet op héél korte termijn financieren. Er waren op dat moment geen andere belangstellenden dus we konden snel gaan kijken.

De koopsom - daar komen we wel uit

Na de tweede bezichtiging waren we er al snel uit: dit huis wilden wel wel! Dus deed ik een voorzichtig bod op het huis. In die mail vermeldde ik nogmaals het financieringsverhaal. Pas na afloop van de proeftijd van mijn man kan ik financieren. Dezelfde dag nog had ik contact met de makelaar. De prijs, daar komen we wel uit - zo zei ze. Whow! Zou het dan ook zomaar meteen lukken?

Snelle oplevering belangrijker dan prijs

Toen wees ik haar nog even op de termijn die we nodig hadden om de financiering te regelen. Dat had ze even niet goed gelezen. Want nou... dat kon nog weleens een probleem zijn. De verkoper woont al in het buitenland en wil snel klaar zijn omdat hij daar iets anders wil kopen. En er waren inmiddels nog wat nieuwe geïnteresseerden waarvoor een bezichtiging gepland stond. Na overleg met de verkoper belde de makelaar me op met het bericht dat ik al vreesde: ze wilden even afwachten wat de bezichtigingen zouden opleveren. Zat daar een koper bij die sneller kon opleveren, dan zou dat het worden.

Helaas pindakaas

Je raadt het al - een kleine week later kreeg ik weer een telefoontje: er was een ander bod met reguliere financieringstermijn dus ... helaas pindakaas voor ons. Ik was natuurlijk teleurgesteld maar niet verrast. Eigenlijk wist ik dit van te voren immers al: ik had het al vóór de eerste bezichtiging aangegeven. Dat de makelaar toch met ons aan de slag ging was niet gek: beter één mogelijke koper dan géén.

Proeftijd als bottleneck

Een woning financieren tijdens je proeftijd, dat kan gewoon niet. Gelukkig wist ik dat maar al te goed. En al zou het kunnen - je moet het gewoon niet willen. Je loopt dan toch wel een pittig risico. Daardoor was het voor mij makkelijker te accepteren dat dit huis aan onze neus voorbij ging.

Als je dit niet weet?

Ik zou me kunnen voorstellen dat het een veel grotere teleurstelling is als je dit niet vooraf weet. Maar ja, dan had je de koop waarschijnlijk gewoon gesloten met een normale termijn voor ontbindende voorwaarden. Om er dan bij de hypotheekadviseur achter te komen dat het niet gaat lukken. De vraag is: als je dan naar de verkoper stapt met de mededeling dat het niet door kan gaan tenzij je uitstel krijgt... zou de koop dan alsnog doorgaan? Zo had ik het immers ook kunnen spelen. Alleen zit ik zo niet in elkaar, ik houd van openheid en transparantie. Ook al heeft me dat nu dan deze woning gekost.